بررسی ساختار سرعتی پوسته فوقانی و میانی در شمال شرقی استان خراسان به روش برگردان یک‌بُعدی زمان رسید امواج مستقیم P

برای تعیین ساختار سرعتی پوسته در استان خراسان زمین‌‌لرزه‌‌های رخ داده در این منطقه که با شبکه‌‌های لرزه‌نگاری قوچان و مشهد وابسته به مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران به‌دست آمده بود پردازش شد. از میان همه داده‌‌های ثبت شده در این شبکه، تعداد 103 زمین‌لرزه مورد استفاده قرار گرفت. آنها زمین‌لرزه‌‌هایی بودند که حداقل در چهار ایستگاه ثبت شده بودند، حداقل 12 قرائت P داشتند، جدایش سَمتی آنها کمتر از 270 درجه بود، RMS کمتر از 1 ثانیه داشتند و خطای تعیین محل (در سطح و عمق) آنها کمتر از پنج کیلومتر بود. از این زمین‌لرزه‌‌های انتخابی برای اجرای آزمون‌‌های گوناگون و پیدا کردن مدل سرعتی مناسب استفاده شد. ابتدا زمان رسید‌‌های این زمین‌لرزه‌‌ها برای پیدا کردن مدل یک‌بُعدی سرعتی با استفاده از روش ولست (کیسلینگ،1998) وارون شد. با اِعمال تغییر سرعت در هر لایه از مدل اولیه (به‌‌صورت تصادفی و به میزان 5/0± کیلومتر بر ثانیه)،50 مدل اولیه تولید شد.فقط مدل‌‌هایی درحکم نتیجه انتخاب شد که حاصل برگردان یک‌بُعدی آنها همگرایی قابل‌‌ِقبولی را نشان می‌‌داد. از نتایج برگردان صورت گرفته در مرحله اول که یک مدل سه‌‌لایه بود درحکم مدل آغازی در مرحله دوم برای پیدا کردن مدل سرعتی مناسب استفاده شد. نتیجه نهایی مدل ساده دولایه تا عمق 20 کیلومتری متشکل از لایه‌‌ای به ضخامت 10 کیلومتر و سرعت 5/4 کیلومتر بر ثانیه است که روی یک لایه با سرعت 2/6 کیلومتر بر ثانیه قرار گرفته است. به دلیل استفاده از داده‌‌های محلی، تهیه مدل سرعتی برای پوسته فوقانی و پوسته میانی تا عمق 20 کیلومتری امکان‌‌پذیر بوده است.